فناوری متاورس، این فقط VR نیست.

متاورس صرفاً فضایی نیست که در آن ساکن شوید. این بیشتر شبیه یک جهان موازی دیجیتال است و VR یکی از نقاط دسترسی بسیار آن است.

تا آوریل 2020، 4.5 میلیارد نفر به اینترنت دسترسی دارند و 4.2 میلیارد نفر از این افراد کاربر اینترنت تلفن همراه هستند. این بدان معناست که بیش از نیمی از جمعیت جهان به صورت روزانه با متاورس در حال تعامل هستند. اکثر آنها حتی آن را نمی دانند.

Metaverse یک فضای اطلاعاتی بی نهایت بزرگ، پایدار، دیجیتال و تعاملی است. Metaverse بی نهایت است زیرا می توانیم به طور مداوم اطلاعاتی را به آن اضافه کنیم و ماندگار است زیرا حتی زمانی که با آن تعامل نداریم وجود دارد.

جنبه های کلیدی متاورس :

واقعیت دیجیتالی که از طریق شبکه‌های اجتماعی دستگاه‌ها ایجاد می‌شود، اغلب یک واقعیت مشترک است، اما می‌تواند یک ساختار کوچک یا فردی باشد.پایدار از این جهت که نمی توان آن را به سادگی خاموش یا خاموش کرد.این شامل اطلاعات وسیعی است که با حجم بی‌نهایتی همراه است.به طور فزاینده ای با دنیای فیزیکی در تعامل است.

متاورس را به عنوان یک جهان موازی بی پایان و دیجیتالی در نظر بگیرید که به دنیای فیزیکی ما متصل می شود. این اطلاعاتی است که از دسترس بدن فیزیکی ما خارج است و با استفاده از فناوری های مختلف می توان به آنها دسترسی پیدا کرد و با آنها تعامل داشت.

اکثر مردم وقتی در مورد متاورس می شنوند به واقعیت مجازی فکر می کنند. آنها به یک محیط دیجیتالی کاملاً فراگیر فکر می کنند که با عینک چشمی قابل دسترسی است و کاربران را به دنیای فانتزی مجازی منتقل می کند. اگرچه این اشتباه نیست، متاورس بسیار فراتر از واقعیت مجازی است.

در عوض، VR را به عنوان یک فناوری که یک نقطه دسترسی به Metaverse فراهم می کند، در نظر بگیرید.

ریشه های متاورس

کامپیوتر اولیه می توانست اطلاعات را ذخیره کند و محاسبات ساده ای را انجام دهد. این خاستگاه چیزی بود که ما به عنوان متاورس فکر می کنیم. همانطور که کامپیوترها پیچیده تر شدند و برنامه های پیچیده تری را ذخیره کردند، چیزی را ایجاد کردند که ما اکنون به عنوان چشم انداز دیجیتال مدرن فکر می کنیم.

با پیشرفت سخت افزار کامپیوتر، آنها یک "فضای مجازی" مستقل ایجاد کردند. فضای متافیزیکی موجود در حافظه ذخیره شده کامپیوتر.

این فضای مجازی با شبکه ای شدن رایانه ها برای ایجاد اینترنت، معنای جدیدی پیدا کرد. اینترنت تکرار اصلی چیزی است که ما اکنون به عنوان متاورس فکر می کنیم.

اینترنت را به عنوان مجموعه ای بی نهایت از اطلاعات در نظر بگیرید. شبکه ای از کامپیوترهای تحت شبکه،این مجموعه ای از فضاهای مجازی است که در یک فضای مجازی ادغام شده اند. هر زمان که بخواهید می توانید هر چیزی را که می خواهید به آن اضافه کنید. اما وقتی از سیستم خارج می شوید، به سادگی مانند فضای مجازی یک رایانه خاموش نمی شود. از آنجایی که اینترنت از طریق شبکه ای از رایانه ها ایجاد می شود، هرگز خاموش نمی شود. صرف نظر از اعمال شما. دیگران آزادند که هر وقت و چگونه بخواهند با این چشم انداز دیجیتال تعامل کنند.

با ایجاد اینترنت، رایانه به نقطه دسترسی اصلی متاورس تبدیل شد.شبکه‌سازی دستگاه‌ها جزء ضروری و اولیه متاورس است. چرا؟ زیرا یکی از مشخصه های متاورس تداوم آن است. این واقعیت که هرگز خاموش نمی شود.

هر دستگاه محاسباتی متصل جدید یک گره شبکه جدید است. و هر گره شبکه جدید اطلاعاتی را با نرخ رشد تصاعدی اضافه می کند و عمق بی نهایت متاورس را ایجاد می کند.

هر گره همچنین به عنوان یک نقطه دسترسی منحصر به فرد به Metaverse عمل می کند.

نقاط دسترسی فیزیکی Metaverse

اکنون می دانید که کامپیوتر اولین نقطه دسترسی به Metaverse بود. در سال های اخیر نوع جدیدی از اکسس پوینت ایجاد شده است. تلفن های هوشمند و شبکه های بی سیم تلفن همراه.

تلفن‌های هوشمند و شبکه‌های تلفن همراه سطح بی‌سابقه و تقریباً ثابتی از دسترسی به Metaverse را فراهم می‌کنند. آپلود، دانلود و به اشتراک گذاری مقادیر جدید و بی سابقه اطلاعات در فضای مجازی شبکه ای.

کاربران تلفن همراه می توانند تصاویر و ویدیوها را به Metaverse اضافه کنند و می توانند از طریق چت تصویری با یکدیگر تعامل داشته باشند. کاربران همچنین می توانند در بازی های آنلاین چند نفره Massive مانند Fortnite با یکدیگر تعامل داشته باشند .

آنها حتی می توانند در درون خود ازدواج کنند.

این فعل و انفعالات همه در فضای کامپیوتری شبکه ای میزبانی می شوند که متاورس را تشکیل می دهد.

با افزایش سرعت پذیرش تلفن همراه، راه جدیدی برای تعامل با متاورس ایجاد شد. دوربین‌های پیچیده و دسترسی مداوم به اینترنت ابزارهایی را ایجاد کردند که به متاورس اجازه می‌داد بر روی دنیای فیزیکی قرار گیرد. این واقعیت افزوده (AR) نامیده می شود.

AR اطلاعات دیجیتال را بر روی محیط های فیزیکی پوشش می دهد. معمولاً برای مشاهده محیط فیزیکی و پوشش اطلاعات اضافی به دوربین و صفحه نمایش نیاز دارد.

شما می‌توانید AR را مانند یک موزه در نظر بگیرید، می‌توانید تقویت‌های دیجیتالی را در فضاهای فیزیکی ببینید و تجربه کنید، اما نمی‌توانید آنها را از نظر فیزیکی لمس کنید. یک مثال خوب این است که چگونه IKEA مبلمان خود را فهرست بندی کرده است و به کاربر برنامه خود این امکان را می دهد که ظاهر آن مبلمان در خانه خود را پوشش دهد.

این مقاله را بخوانید :متاورس چیست ؟

وقتی شروع به تعامل با دنیای دیجیتال می‌کنید، ظاهر واقعیت افزوده، اما به آن دست نزنید، تار می‌شود. سپس به یک واقعیت ترکیبی (MR) تبدیل می شود.

واقعیت ترکیبی زمانی ایجاد می‌شود که کاربر بتواند مستقیماً با Metaverse در یک محیط فیزیکی تعامل داشته باشد. فیلم Minority Report نمونه ای عالی از تعامل با محیط های دیجیتال در دنیای فیزیکی ارائه می دهد.

نکته اصلی این است که برای تعامل با Metaverse نیازی به داشتن هدست VR ندارید. صرف نظر از سطح غوطه وری خود، می توانید مستقیماً از صفحه کلید با Metaverse تعامل داشته باشید. حتی اضافه کردن یک عکس به اینستاگرام نیز مهم است.

اما، رایج‌ترین نقطه دسترسی که مردم به آن فکر می‌کنند، با رمان تصادف برفی نیل استفنسون محبوب شد. در این رمان، واقعیت مجازی تجربه ای کاملاً غوطه ور در متاورس را در اختیار کاربر قرار می دهد. فناوری VR به دنبال ایجاد یک تجربه مجازی فراگیر است.

استفاده از ترکیبی از سخت‌افزار فیزیکی و نرم‌افزار برای ارائه یک محیط دیجیتالی و فراگیر که باعث می‌شود حواس شما باور کند که در مکانی دیگر هستید. یک محیط مجازی به شما این حس را می دهد که ذهن شما در Metaverse است.

VR در سال‌های اخیر پیشرفت‌های چشمگیری داشته است، اما با استفاده از جریان اصلی فاصله زیادی دارد. پیشرفت های بسیار هیجان انگیزی در فضای فناوری واقعیت مجازی در حال انجام است و جهان سازی همچنان به پیشرفت خود ادامه می دهد. بازی‌هایی مانند اما مطمئنا VR تنها نقطه دسترسی به Metaverse نیست. Half-Life: Alyx که اخیراً توسط Valve منتشر شده است ، منجر به پذیرش گسترده این فناوری خواهد شد.

Metaverse of the Future

همانطور که ما به ایجاد اشکال جدیدی از دستگاه های متصل ادامه می دهیم، Metaverse به طور فزاینده ای برای جهان قابل دسترسی خواهد بود. زیرساخت‌های شبکه تلفن همراه اینترنت اشیا و 5G سرمایه‌گذاری قابل توجهی دریافت می‌کنند و در دهه آینده رشد خواهند کرد.

نگاه کردن به یک توپ کریستالی و پیش‌بینی اینکه نتیجه این سرمایه‌گذاری چه خواهد شد، سخت و احتمالا احمقانه خواهد بود. اگرچه واضح است که جهان موازی که متاورس است به طور فزاینده ای با زندگی فیزیکی ما ادغام خواهد شد.